Museumnacht | Rumfordse Crisissoep
Het Gemeentearchief Rotterdam deelt soep uit met de smaak van vroeger: Rumfordse soep! Tussen 1800 en 1900 werd deze soep gratis verstrekt aan arme stadgenoten. ‘Crisissoep’ zouden we nu zeggen. Hoewel er een pan pruttelt met het basisrecept staat het je vrij om zelf ingrediënten mee te nemen en toe te voegen. Heb jij nog een lekker ouderwets knolletje, een kroot of een pieper in huis? Verlicht de crisis, verwarm ons hart en verrijk de soep!
Rotterdamse Smaaktafels
Rumfordse Crisissoep is onderdeel van Rotterdamse Smaaktafels. Samensteller is curator Gina Kranendonk in samenwerking met onder meer kunstenaars, food- designers en koks die optreden als gastheer. De Smaaktafels nodigen uit tot een gesprek, prikkelen de zintuigen, verbroederen en strooien af en toe rijkelijk met het zoutvaatje! Lik je vingers af bij de Rotterdamse Smaaktafels waar de smaak van het museum geproefd kan worden. Om de smaakbeleving compleet te maken presenteert de Rotterdamse Museumnacht, naast het hoofdprogramma van bijna vijftig musea en galeries, iets extra’s. Gewoon, omdat het zo lekker is!
Museumnacht 2012 | zaterdag 10 maart 2012 | 20u – 02u
Voorplein Arminius vrij toegang met museumbutton
Stichting tot Uitdeeling van Rumfordse Soep
Een veertiental gegoede burgers in Dordrecht richtte in december 1800 de Stichting tot Uitdeeling van Rumfordse Soep op. De economische en sociale situatie was zo slecht dat een groot deel van de bevolking zeer slecht te eten had in de Franse tijd want Engeland blokkeerde alle handel en contacten met overzee lagen stil. Men zou soep gaan uitdelen en de eerste uitdeling vond plaats op 1 januari 1801.
Dit was geen gewone soep, maar Rumfordse soep. Ene Benjamin Thomson, graaf van Rumford, had in de Amerikaanse vrijheidsoorlog verkeerd gekozen, namelijk de kant van de Engelsen, en vertrok uit de VS naar Duitsland. Het was een merkwaardige figuur die een aantal ontdekkingen deed waarmee hij de gewone man van dienst was. Zo vond hij een kachel uit die met weinig brandstof veel warmte gaf. Hij experimenteerde met volksvoedsel dat goedkoop, eenvoudig doch voedzaam en smakelijk was. Het resulteerde in de Rumfordse soep: een aftreksel van runderbeenderen, aangevuld met erwten en gort, soms ook met rijst en spek.
Dordrecht was één van de eerste steden in Nederland die in deze tijd een Rumfordse soepkokerij begon. Rumford verschafte gelden voor de soepdagen van het Diakonaal Aandachtscentrum. Het werd gevestigd in het Oude Vrouwenhuis aan het Begijnhof. Gegoede burgers kochten er kaartjes en deelden die uit aan armen en behoeftigen, die daarmee vier keer per week soep konden afhalen. De Rumfordse soepkokerij was een uitkomst voor de allerarmsten en de kwaliteit van de soep was altijd goed. Begin 1900 kwam er een einde aan de Soepkokerijen.
Soepzondagen Diakonaal Aandachtscentrum, Singel 273-275 Dordrecht
Op de laatste zondag van iedere maand met een R in de naam verzorgt het Aandachtscentrum om 16.00 uur een eenvoudige gratis maaltijd met soep en broodjes!